Alpha - chapter 06

ප්‍රශ්නාර්ථය

කොල කැබැල්ල හිමින් සීරුවේ අතට ගත් ජොෂුවා එය විවෘත කර බලන්නට වූවේය.

 කොල කැබැල්ලෙහි ලියා ඇති දෙය දෙස විමතියෙන් බැලු ඔහු හට, තමාට අද දින ලැබූ උපන්දින තෑග්ග තුළ නිකම්ම නිකම් යතුරු මාලයකටත් වඩා යම් අභිරහසක් ගැබ්වී ඇති බවට වැටහී ගියේය.

ඔහු කොලේ තිබූ දෙය මෙසේ හඬනගා උච්චාරණය කලේය .

" READY TO CHANGE YOUR DESTINY "

කොලය තුළ සටහන් කර තිබූ මෙම වාක්‍යටත් වඩා ඔහුගේ සිතට සැකයක් පහළ කළේ ,මෙම සටහන ඔහු වෙත එවා තිබු ආකාරයටයි.

එනම් මෙම වාක්‍යයේ අකුරු ගලපා, සාදා තිබුනේ පත්තර වලින් කපාගත් අක්ෂරවලින් වලිනි.

"සූදානම් වෙන්න ඔබේ දෛවය වෙනස් කරන්න "

"  මේ තෑග්ග මට එව්වේ ඇත්ත්ටම තාත්තා ද?.

මේක එව්වේ එයා නම්... තාත්තා මොකක්ද මේකෙන් අදහස් කරන්න ඇත්තේ?.

ඇයි එයාට බැරි වුනේ මේ දේ කෙලින්ම ඇවිත් මට කියන්න. මේ විදිහේ අමුතු දේවල් නොකර."

මෙලෙස ජොෂුවාගේ මනසට විවිධ වූ සිතුවිලි රැසක් ගලා ඒමට වූයේ මෙම වාක්‍ය පිටුපස සැඟවී ඇති අර්ථය නිසි අයුරින් ඔහුට වටහා ගැනීමට අපහසු වූ බැවිනි.

 "ඒත් ඇයි තාත්තා මේක පත්තර වලින් කපලා අලවලා එවලා තියෙන්නේ. එයාට මට කෙලින්ම කතා කරන්න බැරි නම් නැනීට කියන්න තිබුණානේ. 

අනිත් එක තමයි මෙච්චර දියුණු ලෝකෙක පණිවුඩ එවන්න කොච්චර නම් ක්‍රම තියෙනවද.

 ඒකෙන් වැඩක් නෑ;  සමහරවිට මේ තෑග්ග එයා මට දුන්න එකක් කියලා මං දැන  ගන්නවට එයා අකමැති ඇති"

------------------------------------------------------

එදින රාත්‍රියේ නින්දට යාම පිළිබඳ වගේ වගක් නොමැති ජොෂුවා හට ඒ පිළිබඳ මතක් කරන්නට වූයේ බඩේ සිටින පණුවන්ය.

බඩගිනි වූවත් රාත්‍රී ආහාරය ලෙස කිසිදු ආහාරයක් නොලත් ඔහු එදින නින්දට ගියේ බඩගින්නේමය.

.

.

.

.

.

.

 ජොෂ්ගේ උපන් දිනයට පසුදින සාමාන්‍ය පරිදි ගෙවී ගියේය.

තවත් අලුත් දවසක් උදා විය.    

එනම් 2014 .01.01  දිනයි.

ජොෂ් එදින වෙනදාටත් වඩා උදෑසනින්ම අවදි වූයේ නව පාසල් වාරය සදහා සූදානම් වීමටය. නව පාසල් වාරය සදහා අද පටන් ඔහු යාමට සිදු වී ඇත්තේ මීට දිනකට පෙර හදිසීයේම තම මවගේ සොහොනට යාමට සිදු වීම නිසා ඔහුට යාමට මගහැරුනු පාසලටමය.

2013. 12.30 වන දින එනම්, ජොෂ්ගේ පසුගිය උපන්දිනය පැවති දවසේ පාසලේ පැවති , නව සිසුන් ඇතුළත් කිරීමේ උත්සවයට ඔහුට සහභාගිවීමට නොලැබුණු බැවින් අද දින උදෑසනින්ම පාසලට යාමට ඔහු ඉටා ගත්තේය .

උදෑසනම මුහුණ කට සෝදා ගනිමින් නව නිල ඇඳුමෙන් සැරසී , ජොෂ් තම කාමරයේ ඇති  කණ්ණාඩිය ඉදිරියේ සිට ගනිමින් තමාටම මෙසේ පවසා ගත්තේය.

" සුභ උදෑසනක් වේවා ජොෂුවා ඇන්ඩර්සන් මහත්මයා!. ,  අද නම් කොල්ලා හැන්ඩියට ඉන්නවා."

එලෙස පවසා ඔහු කණ්ණාඩිය ඉදිරියේ ඇති තම රුව වෙත ඇසක් ඉගි මැරීය.

පසුව ඔහු තම පාසල් බෑගයත් කරලා ගනිමින් නිවෙසේ පහල තට්ටුව වෙත පිය මැන්නේ...

" සුභ උදෑසනක් නැනී !."

යනුවෙන් හඬ නගා පවසමින්ය . එකවරම ඔහු නැනී වෙත දුව ගොස් ඇයව පිටුපසින් බදා ගනිමින්

" කොහොමද මගේ චීස් බෝලේ ?. "

යැයි පවසමින් ඇය හා සුපුරුදු පරිදි සුරතල් වන්නට වුවේය.

" ෂ් ! සද්ද කරන්න එපා පුතේ, ඔයාගේ තාත්තා තාම නිදි ,අද පාන්දර දෙකයි ගානකට එයා ගෙදර ආවේ .
 ඒ නිසා එයාට  හොදටම මහන්සි ඇති. අපි එයාට ටිකක් විවේක ගන්න ඉඩ දෙමු.

" ඔයාත් උදේන්ම බැනුම් අහන්න කැමති නෑනේ එහෙම නේද?. "යැයි මැගී ආදරෙන් ජොෂුවා හට අවවාද කරන්නට විය .

" කෝ දැන් ඉස්සෙල්ලාම හොඳ ළමයා වගේ මෙතනට ඇවිත් වාඩි වෙලා, උදේ කෑම අරන් ඉන්න.
  ඉගෙන ගන්න ළමයි හොඳට කාලා ශක්තිමත්ව ඉන්න ඕනේ ."

මැගී එසේ පැවසුවේ ජොෂුවා හට බීමට කිරි වීදුරුවක් පිළිගන්වන අතරතුරදීය  .🥛🥛🥛🥛🥛🥛🥛

"ඒක නෙමෙයි ' පුංචි වලස් පැටියෝ ' ඇයි අද වෙනදාට වඩා වේලාසනින් නැගිට්ටේ?. 

  ඉස්කෝලේ යන්න තරම් වේලාසන වැඩියි නේද ?."

"ඔව් නැනි,  මං අද ඉස්කෝලේ යන්න කලින් උදෙන්ම අම්මගෙ සොහොනටත් ගිහින් එන්න කියලා හිතාගෙන ඉන්නේ." 

යැයි ජොෂුවා පවසන්නට වූයේ තම මුවට ටෝස්ට් කරපු පාන් පෙත්තක් ඔබා ගන්නා ගමන්මය .

------------------------------------------------------------------------------------------

"එහෙනම් නැනී මං ගිහින් එන්නම්. "

යැයි පවසමින් ජොෂුවා පාසල් යාම සඳහා නිවසින් එළියට බැස්සේය.

නමුත් මෙවර නම් ඔහුගේ මුහුණේ සන්තාපය වෙනුවට දක්නට ලැබුණේ සුන්දර සිනහවකි .
කුකුළත් අතින්ම රැගෙන නිවසින් එළියට බැස ගත් ජොෂුවාගේ මුහුණ මතට වැටෙන උදෑසන හිරු කිරන ද සැබවින්ම ඔහුගේ ජීවිතයට නව බලාපොරොත්තු රැසක් රැගෙන ඒමට සමත් විය.

එමෙන්ම තමා සිතා සිටි පරිදිම මවගේ සොහොනට යාමට ජොෂුවා අමතක නොකළේය. නමුත් මෙවර නම් ඔහු කලින් සැරේ මෙන් එහි යාමට සැරසුනේ හිස් අතින් නොවේ. ඔහු අසල තිබූ මල් විකුණන වෙළෙඳ සැලකින් රොස මල් මිටක් මිළදී ගැනීමටද අමතක නොකළේය.

ඔහුගේ මවගේ ප්‍රියතම මල් වර්ගය වූයේ සුදුරෝසයි. ඒ බව ඔහුට දැන ගැනීමට ලැබුණේ මැගී ගෙනි.

කලින් සැරේ මෙන් නොව මෙවර ජොෂ් තම මවගේ සොහොන වෙත ගියේ සිනහමුසු මුහුණකින් ය.

එහි ගොස් තම ගෙලහි පැලැදි නව උපන්දින තෑග්ගද තම මව හට පෙන්වීමට ඔහු අමතක නොකළේය.

තම මව බැහැ දැකීමෙන් අනතුරුව පෙර මෙන් ප්‍රමාද නොවී, ජොෂුවා ඉක්මනින්ම පාසල් යාම සදහා බස් නැවතුම්පොළට පිටත් වුයේ , ඔහු තවත් ප්‍රමාද වුනහොත් අද දිනද ඔහුට එදා මෙන්ම  පාසලට යාමට නොහැකි වේ යන බියෙනි.

නමුත් අද දින ඔහු නිවසින් පිට වූයේ වෙනදාටත් වඩා බොහෝ කලින්‍ ය.

පසුව හෙමින් සීරුවේ තම කලිසම් සාක්කුවට අත දමා ගනිමින් ජොෂ් බස් නැවතුම් පොළ වෙත ගමන් කරන්නට වූයේ පාසල පටන් ගැනීමට සඳහා තව බොහෝ වෙලා ඇති බවට පසක් වූ හෙයිනි.

පාරේ යන ගමන් මග දිගට වැටී ඇති බොරළු කැට වලට පයින් ගසමින් ඉදිරියට යන ජොෂුවාට  එකවරම තමා පිටුපස කිසිවකු හඹා එන බව හැගුනේ ය.

 තමාගේ උපන්දිනය දවසේ ද තමාට මෙලෙසම දැනුනු බවට, එවිට ඔහුට එකවරම සිහිපත් විය.

මෙලෙස සෑම විටම කිසිවකු ඔහු පසුපස හඹා එන බව ඔහුට දැනී ගියේ මවගේ සොහොනට ගොස් යළි පැමිණෙන විට දීය.

"ඇයි හැමවෙලේම කවුරුහරි මගේ පස්සෙන් එනවා වගේ මට දැනෙන්නේ. 

"බැරිවෙලාවත්... ඒ ... හො....හො..... හොල්මනක් වත්ද ?.

"නෑ ,නෑ එහෙම වෙන්න විදිහක් නෑ. අනිත් එක දවල්වරුවට මොන හොල්මන්ද?."

 යනුවෙන් ජොෂ් තමාටම පවසා ගනිමින් නැවතත් ඉදිරියට ඇදෙන්නට වූවේය.

නමුත් එන්න එන්නම පිටුපසින් ඇසෙන අඩි ශබ්දය තමාට සමීප වෙනවා මෙන් ඔහුට දැනෙන්නට විය. 

ජොෂ් එක් වරක් පිටුපස හැරී බලා නැවතත් කිසිවකු ඔහු පිටුපස දක්නට නොවූ හෙයින් මෙවර වේගයෙන් ඉදිරියට දුවන්න වූයේ , යළි පිටුපස හැරී බැලීම පිළිබදව හීනෙකින්වත් නොසිතාය.
🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃🏃

ජොෂ්ගේ දිවිම නතර වූයේ හරියටම බස් නැවතුම ඉදිරිපිට දීමය .
මෙතෙක් වෙලා වේගයෙන් දුව ආ බැවින් ඔහු ටික වෙලාවක් ,  පහතට නැමී හති දාන්නට වූයේ තම එක් අතක් පපුව මත තබා ගනිමින් වේගයෙන් තම හුස්ම ඉහල පහල ගනිමිනි.

එකවරම එතනට වේගයෙන් පැමිණි ඔහුගේ පාසල් බස් රථය ඔහු ඉදිරියේ නැවැත්වීමට වූ නිසා ඔහුට වැඩි වේලාවක් එලෙස ගිමන් හැරීමට නොහැකි විය.

තම හති දැමීම මඳකට පසෙක තැබූ ජොෂුවා ඉක්මනින්ම බසයට ගොඩවුනේ තම පාදවලට විවේකයක් ලබා දීම සඳහා අසුනක් බලාපොරොත්තුවෙන්ය.

එම බස් රථය නිල් පැහැති විශාල බස් රථයක් වුවත්, එහි ඔහු හට හිද ගැනීම සදහා සොයා ගැනීමට හැකි වූයේ එක් අසුනක් පමණි . එයත් හරියට ජොෂ්ගේ පෙර පිනකට මෙනි.

ජොෂුවා ඉක්මනින්ම එම අසුන වෙත දුව ගෙන ගියේ  තවත් කෙනෙකු එහි හිඳ ගැනීමට ප්‍රථමයෙන් ය. 

බසයට ගොඩ වී හිඳ ගත් ජොෂුවා හට එහි දැකගත හැකි වූයේ තමාගේ වයසටම ගැළපෙන, විවිධ පාසල්වල නිල ඇඳුමින් සැරසී සිටින ළමයින් පිරිසකි.

බසය පාසලට ළඟා වනතුරු ජොෂුවා බසය තුළම සුළු නින්දක් දමන්නට සිතුවේය.

නමුත් මෙලෙස ටික වෙලාවක් නිදා සිටි ඔහු එකවරම අවදිවූයේ බසයේ රියැදුරාගේ ගන්ඨාර හඩෙනි.🔔🔔

 " ඈ කොල්ලො ! බහින්න කල්පනාවක් නැද්ද ?. හොද යසට නිදාගෙන ඉන්නේ."

" අනේ සමාවෙන්න අංකල්, මම බහින තැන ලං වුණාද?."

" ලං  වුනාද නෙමෙයි කොල්ලො, අපි දැන් ඉස්කෝලේ ලඟ තමයි ඉන්නේ ."

බසයේ රියදුරු එසේ පවසනවාත් සමග ජොෂ් නිදිමත නිසා බාගෙට පිය වී තිබූ තම ඇස් ලොකු කර හොදින් බසය ඇතුලත පිරික්සා බැලුවේය.

ඔව් මයි , බස් එක ඇතුලේ හිටපු ඔක්කොම ළමයි බැහැලනෙ,මං විතරයි දැන් ඉතුරු.

 " හරි හරි ළමයෝ කල්පනා කර කර ඉන්න වෙලාවක් නෑ. ඉක්මනට බැහැ ගන්නවා ,මට ඔය ළමයා වෙනුවෙන් නාස්ති කරන්න තරම් වෙලාවක් නෑ. "

පසුව ජොෂුවා බසයේ රියදුරුතුමා ගෙන් නැවතත් වූ වැරැද්දට සමාව රැගෙන ඉක්මනින්ම බසයෙන් බැස ගන්නට විය .

"පොඩ්ඩක් ඉන්න ඉස්කොලේ ළගට ආවා කිව්වට, මේ හරියේ  කිසිම ගොඩනැගිල්ලක්වත් පේන්න නෑනේ.

" අඩුම තරමෙන් බල්ලෙක් පූසෙක්වත් . 

"අන්කල් ඔයා මාව .........."

යැයි ජොෂ් නැවතත් පිටුපස හැරී බලා රියදුරාගේ ප්‍රශ්න කිරීමටත් පෙර , රියදුරු ඉක්මනින්ම බසය ඉදිරියට ඇද්දීය.

" ඩ්‍රයිවර් අන්කල්!, අනේ! අංකල්!..." යැයි ජොෂ් හඬ නගා කෑ ගැසුවද බසයේ රියදුරුට මේ කිසිවක් නොඇසිනි.

"දැන් මොකද මං කරන්නේ?.

මං අතරමං වුනා වත්ද ?."

         

🛸 TO BE CONTINUE 🛸