Alpha - chapter 07

 

අතරමංවී

Joshua's pov:-

මං වට පිට බැලුවේ කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව.

" බයවෙන්න එපා ජොෂ් මේක නරක හීනයක් ;ඔන්න බොරුනම් බලන්නකෝ." කියලා මං මගේ අතම කොනිත්ත ගත්තේ මේක හීනයක්ද, ඇත්තක් ද, කියලා මටම ඔප්පු කරලා පෙන්වන්න .

ඌයී!..

එතකොට තමයි මට තේරුනේ මං මේ අතරමං වෙලා ඉන්නේ හීනෙක නෙමෙයි ,සැබෑවටම කියලා.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 එකවරම තම අත් වලින් ඔලුව බදාගෙන ජොෂ් බීම වාඩි වන්නට වූයේ පිටුපස බිම නොවදින ලෙස කකුල් වලිනි.

" මිනිස් වාසයක් පෙනෙන තෙක් මානයක නෑ. "

මෙලෙස ටික වෙලාවක් බිම වාඩිවී සිටි ජොෂුවා හට එක්වරම තමා ඉදිරියේ ඇති පටු මාර්ගයක් දර්ශනය විය.

"ආ ! පාරක්, සමහර විට; මේ පාර දිගේ කෙලින්ම ඉස්සරහට ගියොත් මට කවුරු හරි හම්බ වෙන්න ඉඩ තියෙයි. "

මෙසේ සිතා ඔහු තමා දුටු පටු මාර්ගය දිගේ ගමන් කරන්නට විය .

එලෙස ඉදිරියටම ඇවිද ගිය ඔහුට හදිසියේම මාර්ගය දෙපස විශාල ලෙස අතු විහිදී වැවී ඇති ඕක් ගස් පෙළක් දක්නට ලැබුණි.

එම පාරේ ගමන් කරන අයකුට නිවැරැදි දිශාව පෙන්වීමට මෙන් එම ගස් වල අතු ඉදිරියට විහිදී ඇති ආකාරය සැබවින්ම විශ්මය ජනකය.

තවද එම ගස් දෙස විමසිල්ලෙන් බලා සිටි ජොෂ් හට , එහි එකවරම දර්ශනය වූයේ ගස්වල අතු මත යම් ගෙඩි වර්ගයක් පහළට එල්ලී ඇති අයුරුය.

  මාර්ගයේ ඉදිරියට ගමන් කිරීම මදකට නතර කළ ජොෂ් , ගසේ අතු වලින් පහළට නෙරා ඇති එම ගෙඩි දෙස තවත් විමසිල්ලෙන් බලන විට, ඔහුට දැකගැනීමට හැකි වූ දෙයින් ඔහු තව තවත් මවිතයට පත්විය.😮😮

" මොනවා! වවු........ල්ලු."

  රාත්‍රිය පුරා සංචාරය කර වෙහෙස නිවා ගැනීම සඳහා, වවුලන් මේ විශාල වෘක්ෂයන් තම වාසස්ථාන බවට පත්කරගෙන ඇත්තේ එලෙසිනි.🌳🌳🌳

බිම සිට එකවරම මේ ගස් දෙස කෙනෙකු බැලුවහොත්, මෙය මුලින්ම ඔහුට හෝ ඇයට දර්ශනය වනුයේ ඕක් ගස් වල හටගන්නා විශාල ඵල සමූහයක් තැනින් තැන විහිදී ඇති අයුරින්ය.

"ඇත්තටම මේ වවුලන්ට කතා කරන්නට පුළුවන් නම් ,මට අහන්න තිබ්බා, මං මේ යන්නේ හරි පාරෙන්ද කියලා." යැයි ජොෂ් තමාටම පවසා ගනිමින් නැවතත් තම ගමන ආරම්භ කළේය.

  මෙම මාර්ගයේ ඔහුට පෙර කිසිවෙකු ගමන් කර ඇති දැයි දැනගැනීම පිණිස, මෙවර බිම බලාගෙනම ඉදිරියට ගමන් කළ ජොෂ් හට එහි දැක ගත හැකි වූයේ විවිධ වර්ගයේ ටයර් පාරවල් මාර්ගය පුරාම සටහන් වී ඇති අයුරු ය.

පෙර දින රාත්‍රියේ මදක්  වර්ෂාව පැවති හෙයින්, පාරේ වූ මඩ ස්වභාවය හේතුවෙන් එම ටයර් පාරවල් පැහැදිලි ලෙස සටහන් වී තිබුනි .

"පේන විදිහට නම් මේ ටයර් පාරවල් එච්චර ලොකු වාහන වල ඒවා නෙමෙයි වගේ. කොහොමත් මේ පාරේ බර වාහන වලට යන්න අමාරුයි නේ.  

  මේවා හරියට බයිසිකල් වල හරි, කාර් වල හරි ,ටයර් පාරවල් වගේ.

 ඒ කියන්නේ තව ඉස්සරහට ගියොත් කාගෙන් හරි උදව්වක් ඉල්ල ගන්න බැරි වෙන එකක් නෑ."

මෙවර ජොෂුවා එය පැවසුවේ බලාපොරොත්තුවේ සිනා රැළී මුවගට නංවා ගනිමින් ය.🤗🤗

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ජොෂ් පයින්ම කිලෝ මීටර 1 ක පමණ දුරක් ගමන් කළ පසු අවසානයේ ඔහු ගොස් නතර වූයේ විශාල ගේට්ටුවක් ඉදිරියෙනි.

මෙතෙක් වෙලා බිම් බලා ගනිමින්ම ගමන් කළ ජොෂ් හිමින් සීරුවෙ තම හිස ඔසවා බැලුවේ ඉදිරියේ ඇති විශාල ගේට්ටුවට ඉහළින් ගසා ඇති නාම පුවරුව දෙස ය .

[STANTON BOYS COLLEGE ]

 "හුරේ ! අන්තිමේදි මං ඉස්කෝලේ තියෙන තැන හොයා ගත්තා." යැයි ජොෂුවා සතුටින් කෑ ගැසුවේ , තමා දැන් සිටින්නේ මිනිසුන් ගැවසෙන පොදු ස්ථානයක බවද සම්පූර්ණයෙන්ම අමතක  කරමින්‍ ය.

"මොකද බෙරිහන් දෙන්නෙ කොල්ලො, මේක ඉස්කෝලයක් මිසක් ළමා උද්‍යානයක් නෙමෙයි."
යනුවෙන් පාසලේ මුරකරු පැවසුවේ , වෙනත් ග්‍රහලොවක සිට පැමිණි පිටසක්වල ජීවියෙක් දෙස බලන්නාක් වැනි අමුතු බැල්මකින් ජොෂුවා දෙස බලමින් ය.

එවිට  ජොෂුවා තම පොඩි වුණු නිල ඇඳුම් නිසි අයුරින් සකසා ගනිමින්,

"මගේ අමුතු හැසිරීමට සමාවෙන්න මුරකාර මාමේ. ඒ වගේම ඔයාට සුභම සුභ උදෑසනක් වේවා !." යැයි පවසමින් මුරකරු හට ආචාර කරන්නට විය .

ජොෂුවාගේ මේ ආචාරශීලී හැසිරීම හමුවේ මෙවර නම් මුරකරුගේ සිතේ ජොෂ් පිළිබඳ යම් පැහැදීමක් ඇති විය.

" ඔයාටත් සුභ උදෑසනක් වේවා පුතේ!.

"කලින් දැකලා නැති මූනක් . පේන විදිහට නම්.. ඔය ළමයා ,අලුත් කෙනෙක් වෙන්න ඕන."

" ඔව් මාමේ.  අද තමයි මං මේ ඉස්කෝලෙට ආව පළවෙනි දවස."

👤:- " ඉතිං ඉතිං ළමයෝ දිගටම ඔහොම ඉස්කෝලේ ඇරෙනකම්ම ඔතනට වෙලා ඉන්න ද කල්පනාව, ඉස්කෝලේ ඇතුලට එන්න අදහසක් නැද්ද?."

යනුවෙන් එකවරම පාසල ඇතුලු පැත්තෙන් ජොෂ් හට කටහඬක් ඇසෙන්නට විය.
කෙසඟ සිරුරකට හිමිකම් කියූ ඔහු අවු  30-40 අතර වයසක පසු වන්නෙක් බවට ජොෂුවා හට    වැටහී ගියේ එම පුද්ගලයා දෙස මදක් විමසිල්ලෙන් බලන විටදීය.

ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට එන ලෙස ජොෂ් හට අතින් සං කළ ඔහු පසුව ජොෂුවා හට අතට අත දී   ආචාර කරන්නට වුවේය.

 " ඔය ළමයා වෙන්න ඕනේ ජොෂුවා ඇන්ඩර්සන් කියලා කියන්නේ. මං හරි නේද?. "

" ඔව් සර්, ඒ මම තමයි."

"  මට සර් කියලා කතා කරන්න අවශ්‍ය වෙන්නේ නෑ. මොකද මං ගුරුවරයෙක් නෙමෙයි."

" එහෙනම් මං මොනවා කියලද ඔබ තුමාට කතා කරන්න ඕනේ."

" මං තමයි විදුහල්පති තූමාගේ ප්‍රධාන ලේකම්.

මගේ නම පීටර් ජැක්සන් . ඔයාට මට පීටර් කියලා කතා කරන්න පුළුවන්."

" හදුනගන්න ලැබුන එක සතුටක් පීටර් . ඒත් ඔයා කොහොමද මාව අදුරගත්තේ?."

 "ඒක තමයි අපේ පාසලේ තියෙන විශේෂත්වය , අපි මෙහෙට එන ළමයි ගැන A-Z හැමදේම දන්නවා ඒ වගේම ඔයාල කරන කියන දේවල් ගැන අපි හොඳට ඇහැ ගහගෙන ඉන්නෙ. "

පීටර් දැන් පැවසු වචන නම් ජොෂුවාගේ සිතේ මද තැතිගැන්මක් ඇති කිරීමට සමත් විය .

" ඒක නෙමෙයි මිස්ටර් ඇන්ඩර්සන් ,ඔයා එදා පාසලට නව සිසුන් ඇතුළත් කරගැනීමේ උත්සවයට සහභාගි වුණේ නෑ නේද ?."
යැයි පීටර් එකවරම විමසූ විට ජොෂුවා එයට පිළිතුරු දීම ප්‍රතික්ෂේප කළ බැවින්,

" ආ !, ඒකට කමක් නෑ. ඔයා මට ඒකට හේතුව කියන්න ඕනේ මොකටද නේද ?, මොකද මං විදුහල්පතිතුමාගේ ලේකම් මිසක් විදුහල්පති තුමා නෙමෙයි නේ ."යනුවෙන් පවසා පීටර්  මුග්ද  අයුරින් සිනාසෙන්නට වුවේය.

සැබැවින්ම පීටර්ගේ මේ අමුතු හැසිරීම් නිසා ජොෂුවා හට ඔහුව දැනටමත්ම හිසරදයක් වී තිබුණි.

 " හොදයි එහෙනම් කරුණාකරලා මාත් එක්ක එන්න. මං ඔයාව විදුහල්පතිතුමා ළගට එක්කන් යන්නම්. "

යනුවෙන් පවසා පීටර් ජොෂුවාගේ ඉදිරියෙන් ගමන් කරමින් ජොෂ් හට ඔහු පසුපස පැමිණෙන මෙන් සංඥා කළේය.

Joshua 's pov:-

හිතාගන්නවත් බෑ ඇලස්කා වල මෙච්චර ලොකු ඉස්කෝලයක් තියෙනවද කියලත්, ඇත්තටම මේ ඉස්කෝලේ හොග්වෝඩ්ස් ( හැරි පොටර්) මායා පාසලටත් වඩා ගොඩක් විශාලයි.

මං මගේ ජීවිත කාලය පුරාවටම , නිව්යෝක් වල, කැලිෆෝනියා වල ,නිව් ජර්සි වල , ඔය වගේ ඇමරිකාවේ තියෙන ප්‍රාන්ත ගොඩකම තියෙන පාසල් වලට ගිහින් තියෙනවා . ඒත් ඒ එක පාසලක් වත් ස්ටැන්ටන් උසස් පාසලට සම කරන්න අමාරුයි.

ඇත්තම කිව්වොත් සමහර පාසල් වල මං සතියක්වත් ඉගෙන ගත්තේ නැති තරම්.

මම මේ විදිහට සැරින් සැරේ ඉස්කෝල මාරු කරන්න හේතුව ඇයි කිව්වොත්, ඒක ඇත්තටම දිග කතාවක්. 

ඒත් ඒ එක ඉස්කෝලයක්වත් ස්ටැන්ටන් පිරිමි පාසල වගේ නෑ .

පොඩ්ඩක් ඉන්න. පිරිමි පාසල ?????.

            🛸🛸  TO BE CONTINUE 🛸